Starożytne greckie maski teatralne, używane dla głównych bohaterów sztuki, zostały stworzone przez twórców maski z ekologicznych, nietrwałych materiałów, takich jak skóra czy len, z wykorzystaniem marmurowej lub kamiennej twarzy jako formy. maska miała dołączoną perukę, która zakrywa uszy i tył głowy.
Archeolodzy uważają, że twórcy maski zaczęli od formowania podstawy maski na marmurowej lub kamiennej twarzy. Gdy maska była już gotowa, maskujący przymocował ją do kaptura pokrywającego resztę głowy aktora, ukrywając kaptur pod włosami. Maski zostały pomalowane tak, aby przypominały prawdziwe twarze, a mała dziurka została wycięta w oczach, aby aktor mógł zobaczyć. Kolejna drobna dziura została wycięta w jamie ustnej, aby umożliwić mówienie, ale nie wydaje się, aby dodatkowe zasiłki zostały wysłuchane.
Greckie maski teatralne zostały użyte, by pomóc aktorom wtopić się w części, w które grają. Każda maska używała wyolbrzymionych wyrazów twarzy i często była bardzo symboliczna, aby zapewnić widzom łatwą identyfikację postaci. Ponieważ maski zostały wykonane z nietrwałych materiałów i poświęcone Dionizosowi po ukończeniu gry, nie ma pozostałych przykładów. Informacje historyczne o greckich maskach teatralnych pochodzą głównie z malowanej ceramiki, gdzie często przedstawiane są jako pełne głowy.
