Muchy mają dwa złożone oczy z tysiącami pojedynczych wizualnych receptorów zwanych ommatidia. Każda amiatidia działa jako osobne oko działające z własnym włóknem nerwowym, które łączy się z nerwem wzrokowym.
Ogromna liczba ommatidii w locie pozwala jej jednocześnie otrzymywać informacje wizualne z kilku różnych punktów. Chociaż oko jest nieruchome, sferyczny kształt i poziom wypukłości z głowy sprawiają, że muchy mają pole widzenia prawie 360 stopni. Muchy nie mają źrenic, więc nie mogą kontrolować, ile światła przechodzi przez soczewki ich oczu. Ten brak kontroli uniemożliwia skupienie się na obrazie.
