Teoria zmian Lippitt opiera się na koncepcji zewnętrznego agenta tworzącego zmiany poprzez staranne planowanie. Canadian Journal of Nursing Informatics wyjaśnia, że opieka pielęgniarska staje się zewnętrznym czynnikiem wpływającym na zmianę poprzez projektowanie i wdrażanie planów opieki dla pacjentów.
Canadian Journal of Nursing Informatics szczegółowo opisuje siedem etapów teorii zmian Lippit, a na każdym etapie zespół pielęgniarski i jego działania mają kluczowe znaczenie dla ogólnego wyniku dla pacjenta.
Pierwszym etapem procesu jest diagnozowanie problemu, przeprowadzane przez starszą pielęgniarkę, a wyniki są następnie przekazywane osobom, których dotyczą wyniki. Następnie ocenia się motywację, zarówno pod względem personelu, jak i zasobów. Starsi członkowie personelu pielęgniarskiego starają się odkryć, czy na tym etapie nie ma żadnego sprzeciwu co do sposobu, w jaki rozumieją dalsze działania.
Trzeci etap polega na sprawdzeniu, czy personel pierwszej linii, ci, którzy faktycznie wpływają na zmianę, są w stanie to zrobić i jakiego wsparcia potrzebują, aby móc skutecznie stworzyć pożądaną zmianę. Plan jest następnie sporządzany na piśmie, a role wszystkich zaangażowanych stron są jasno określone. Proces jest monitorowany, aby upewnić się, że działa; w przypadku pielęgniarstwa ten etap obejmuje poprawę stanu zdrowia pacjenta. Ostatnim etapem procesu jest zakończenie relacji po zmianie pożądanej zmiany.
