Renesans jest historycznie znany ze swojej brutalnej, dzielącej i często zdradzieckiej marki polityki. Dotyczyło to zwłaszcza Włoch, gdzie miastami państw często rządziły potężne rodziny lub frakcje polityczne, a nie wszechmocni królowie. Jeden z najważniejszych traktatów teorii politycznej, jaki kiedykolwiek napisano, "Książę" Machiavellego, na zawsze unieśmiertelnił tę intrygę.
Włochy stały się centrum renesansu przede wszystkim dzięki handlowi. Według Open University to Włochy i Niderlandy działały jako "centra międzynarodowego handlu i towarów". Miasta-państwa, takie jak Florencja, Wenecja i Genua, stały się bajecznie bogate i wkrótce pojawiły się potężne rodziny kontrolujące handel i bankowość i często dysponowały małymi armiami najemników. Do najbardziej niesławnych rodzin tego okresu należą Medyceusze z Florencji i Borgiowie w Rzymie. Szczególnie Borgiowie stali się tak potężni, że zainstalowali jednego z nich jako papieża.
Czasami partyjny frakcjonizm tak się wściekł, że członkowie przegranej strony doświadczali wygnania, tortur, a nawet śmierci. Na przykład słynny poeta, Dante, znalazł wsparcie dla niewłaściwej frakcji i został wygnany z ukochanej Florencji na całe życie. Machiavelli został oskarżony o faworyzowanie sił republikańskich przeciwko Medyceuszom, a następnie został torturowany i wygnany, aby później mógł powrócić w niewielkim stopniu.
Jeśli jakikolwiek tekst jest przykładem natury renesansowej polityki, jest to "Książę" Machiavellego. W wymownym fragmencie z Constitution.org mówi: "Nie jest konieczne, aby książę miał wszystkie dobre cechy, które wyliczyłem, ale wydaje się, że jest im potrzebne ... aby wyglądali na miłosiernych, wiernych, ludzkich, religijny, prawy i taki, ale z umysłem tak sformułowanym, że gdybyś tego wymagał, być może będziesz wiedział, jak zmienić się na przeciwne. "W tym sformułowaniu Machiavelli uchwycił obłudę, kalkulację i uwagę do pozorów, które określały człowieka sukcesu polityki renesansu.