Huragan Katrina podróżował z Bahamów, przez południowy kraniec Florydy i nad Zatokę Luizjany, po czym skręcił na północ i przedostał się przez czubek Luizjany, Missisipi, Tennessee i Kentucky, zanim ostatecznie spłynął w Ohio. Przez cały czas trwania sztormu następowało kilka faz jego trwania.
Katrina zaczęła się jako zwykła burza na Bahamach, zanim rozwinęła się w tropikalną depresję. Zanim dotarła do wybrzeża Południowej Florydy, została sklasyfikowana jako tropikalna burza. Podróżując po całej Florydzie, przekształciła się w huragan niskiej kategorii. Nad Zatoką Meksykańską burza osiągnęła najsilniejszy poziom, kiedy ukończyła kategorię 3 na huragan kategorii 5. Gdy dotarła do wybrzeża Luizjany, została obniżona do silnej kategorii 3.
Huragan kategorii 5 jest najbardziej intensywnym huraganem na skali wiatru huraganu Saffir-Simpson, który jest używany do określenia natężenia huraganów. W kategorii 5 wiatry huraganowe mogą przekraczać 155 mph, a katastrofalne obrażenia są pewnikiem wirtualnym. Nawet huragan kategorii 3 może wytworzyć wiatry o prędkości do 129 mph. Właśnie dlatego południowe Luizjana i Mississippi poniosły tak wiele zniszczeń w wyniku huraganu Katrina. Huragan Katrina pozostał kategorią 3 podczas podróży po Luizjanie i części Missisipi. Nie spadła ona do tropikalnej burzy, dopóki nie dotarła do północnej połowy Missisipi.
