Energia jonizacji pierwiastka to ilość energii potrzebnej do zgrania elektronu z atomu w stanie gazowym. Energia jonizacji wzrasta wznosząc się na prawo od układu okresowego.
Energia jonizacji wzrasta od lewej do prawej strony układu okresowego, ponieważ elementy po prawej stronie stołu mają mniejsze promienie; większa liczba protonów w jądrze wywiera większą siłę na orbitujące elektrony, przyciągając je bliżej jądra. Energia jonizacji wzrasta z dna układu okresowego do góry, ponieważ mniejsze atomy mocują się na swoich elektronach mocniej niż większe atomy. Rozumowanie tej koncepcji polega na tym, że w większych atomach elektrony krążą dalej od jądra; dlatego protony w jądrze wywierają mniejszą siłę przyciągania na elektrony. Zgodnie z tymi ogólnymi zasadami, hel jest pierwiastkiem o najwyższej energii jonizacji.
