Entalpia spalania to energia uwalniana w wyniku reakcji spalania między węglowodorami, tlenem i źródłem ciepła. Metoda obliczania entalpii spalania polega na przyjęciu entalpii powstawania produktów i odejmij entalpie tworzenia się reagentów. Ta energia ma zwykle postać ciepła, wyrażanego jako kilodżulki.
Na przykład entalpia spalania dla etenu wynosi minus 900 kilodżuli na mol. Równanie dla tej reakcji to C2H4 + 3O2 ->. 2CO2 + 2H2O, wraz z minus 900 kilodżulami na mol wydzielonego ciepła. Glukoza, o wiele cięższa cząsteczka węglowodoru, wydziela minus 2 801 kilodżuli na mol.
Entalpie wyrażone w liczbach ujemnych są egzotermiczne, co oznacza, że reakcja wydziela ciepło. Wszystkie entalpie tworzenia się produktów w spalaniu mają tę samą podstawową liczbę, ponieważ dwutlenek węgla i woda są zawsze produktami palnych węglowodorów. Standardowa entalpia tworzenia czystego tlenu wynosi zero, ponieważ substancja jest w najbardziej elementarnym stanie. Wykresy pokazujące standardowe entalpie formacji można wykorzystać do określenia ilości energii wytworzonej podczas reakcji spalania.
Entalpia formacji to ilość energii lub ciepła potrzebna do wytworzenia cząsteczki substancji. Mole to stosunek cząsteczek lub atomów do standardowej masy substancji. Kilodżul to jednostka energii.
