Historia Jezusa i Łazarza to biblijna opowieść o cudzie Jezusa znalezionym w Księdze Jana, w której Jezus przywraca do życia martwego człowieka imieniem Łazarz. Po śmierci Łazarza Jezus udał się na miejsce ciała Łazarza i wezwał Łazarza do wyjścia z grobowca.
W opowieści Łazarz cierpi na chorobę. Łazarz ma dwie siostry, a siostry wysyłają wiadomość do Jezusa o chorobie Łazarza. Siostry chcą, aby Jezus przyszedł i wyleczył Łazarza z jego choroby.
Jezus nie przychodzi od razu do Łazarza, a Łazarz umiera. Chociaż słowo podróżuje do Jezusa, że Łazarz umarł, Jezus postanawia mimo wszystko udać się do Judei. Mówi swoim uczniom, że Łazarz zasnął, a zdezorientowani uczniowie myślą, że Łazarz tylko fizycznie śpi.
Kiedy Jezus przybywa, jedna z sióstr mówi Jezusowi, że pragnęła, aby Jezus przybył wcześniej, aby mógł wyleczyć Łazarza, zanim umrze. Kobieta mówi, że wie, że Łazarz ma zmartwychwstanie, aby oczekiwać, ale Jezus mówi, że jego planem jest, aby Łazarz powstał natychmiast. Podróżuje do grobowca Łazarza i usuwa kamień przed grobem. Jezus woła: "Łazarzu, wyjdź", a mężczyzna wychodzi, wciąż nosząc opaski z pogrzebu.
