Metoda wypierania wody jest procesem pomiaru objętości obiektu o nieregularnym kształcie poprzez zanurzenie go w wodzie. Ta metoda posłużyła za podstawę zasady opracowanej przez greckiego filozofa Archimedesa.
Materia charakteryzuje się masą spoczynkową, którą posiada i przestrzenią fizyczną, którą zajmuje, zwaną również objętością. Każdy materiał można również zidentyfikować poprzez jego gęstość, która odnosi się do jego masy podzielonej przez jej objętość. Nie można jednak łatwo określić objętości obiektów o nieregularnych kształtach. Metoda wypierania wody wygodnie rozwiązuje ten problem. Ilość, o którą podnosi się poziom wody po zanurzeniu przedmiotu, jest równoważna objętości przedmiotu. Po uzyskaniu objętości można teraz obliczyć gęstość.
