Operacyjna definicja szczęścia polega na tym, że dana osoba może zidentyfikować jedno lub więcej konkretnych, obserwowalnych zdarzeń lub warunków, które każdy inny badacz może niezależnie zmierzyć lub przetestować w odniesieniu do szczęścia.
Na przykład szczęście może być mierzone w jednostce przez ilość razy śmieje się osoba podczas rozmowy. Obserwator jest w stanie policzyć śmiech w określonym otoczeniu. Na podstawie zakresu liczb, który obserwator ma, który określa szczęście, są w stanie podjąć decyzję. Pamiętaj jednak, że same obserwacje i pomiary nie oznaczają, że obiekt jest naprawdę szczęśliwy.
