Ze średnią temperaturą minus 288 stopni Fahrenheita i częstymi, silnymi burzami na całej planecie, Saturn nie jest gościnny dla życia. W przeciwieństwie do większości planet w Drodze Mlecznej, Saturn czerpie ciepło z rdzenia raczej niż od Słońca. Planeta jest znana jako gazowy gigant; składa się głównie z gazów, w tym wodoru i molekularnego helu.
Chmury pokrywają Saturna, a górna warstwa chmur składa się z lodu amoniakalnego. Poniżej znajduje się warstwa chmur wodorosiarczanu amonu. Najniższą warstwą chmur na planecie są chmury wodne. Burze, które występują na Saturnie, robią to wokół pierścieni. Pojedyncza burza może trwać wiele lat.
Temperatury wewnątrz Saturna sięgają nawet 21 000 stopni Fahrenheita. Planeta promieniuje dwa razy więcej niż ciepło od Słońca, które znajduje się w odległości 891 milionów mil w przestrzeni kosmicznej. Naukowcy spekulują, że ciepło wewnętrzne jest wytwarzane przez grawitacyjną kompresję planety, a także przez tarcie występujące, gdy hel regularnie przedostaje się do jądra planety. Większość informacji o warunkach panujących na Saturnie pochodzi z danych zebranych podczas lotów kosmicznych Voyager I i Voyager II, które miały miejsce odpowiednio w 1980 i 1981 roku.
