Buldog angielski i buldog brytyjski to dwie nazwy dla tej samej rasy psów, która jest właściwie nazywana buldogiem, więc nie ma między nimi żadnej różnicy. Według Bulldogs World, niektórzy ludzie używają "angielskich" lub "brytyjskich" kwalifikacji, aby pomóc niewtajemniczonym odróżnić buldogi i inne byki, takie jak mastify i teriery.
National Kennel Association uznaje buldoga amerykańskiego za odrębną rasę i istnieją różnice między nim a buldogiem angielskim. Daily Puppy zauważa, że buldogi amerykańskie są wyższe i bardziej muskularne. Buldogi angielskie średnio od 40 do 50 funtów, natomiast buldogi amerykańskie ważą od 85 do 105 funtów. Również buldogi amerykańskie mają dłuższe nogi i bardziej eleganckie konstrukcje. Należy zauważyć, że American Kennel Club nie uważa, że buldog amerykański jest rasą odrębną.
Buldogi były pierwotnie hodowane w Anglii jako zwierzęta hodowlane i były używane w okrutnym sporcie zwanym bullbaiting, w którym psy gryzły nosy byków i potrząsały nimi. Chociaż uważa się, że bullbaiting polepszył mięso byków, stał się równie źródłem rozrywki jak narzędzie rolnicze. Właściwości fizyczne buldoga, takie jak szerokość ciała, muskulatura i mocne szczęki, w połączeniu z wyhodowaną agresywnością, czyniły z nich idealny wybór do tej brutalnej praktyki.
Współcześni hodowcy buldogów koncentrują się na temperamencie. Po wprowadzeniu zakazu bullbaitingu w 1835 roku, zauważa DogTime, hodowcy przestali hodować agresywne psy i zamiast tego wybierają tylko delikatne zwierzęta. W rezultacie dzisiejsze buldogi mają reputację przyjaznych, delikatnych i kochających zwierząt. Jednak wyraźne cechy fizyczne hodowane w buldogi pozostają stosunkowo niezmienione. W rezultacie buldogi cierpią na szereg problemów zdrowotnych.
