Podczas gdy heparyna i warfaryna są jednocześnie antykoagulantami, heparyna zapewnia natychmiastową odpowiedź, podczas gdy warfaryna jest ogólnie stosowana do długotrwałego leczenia, zgodnie z Johns Hopkins Medicine. Heparyna jest zastrzykiem, podczas gdy warfaryna jest lek doustny. Te dwa leki różnią się również mechanizmem, za pomocą którego działają.
Według WebMD jedno użycie heparyny i warfaryny w leczeniu zakrzepicy żył głębokich w kończynie górnej. Te dwa leki pomagają zapobiegać tworzeniu się większej ilości skrzepów krwi lub powstrzymują istniejący skrzep przed zwiększeniem. Podczas gdy tradycyjne leczenie heparyną wymaga leczenia dożylnego i pobytu w szpitalu od pięciu do siedmiu dni, heparyna drobnocząsteczkowa umożliwia pacjentom samodzielne wykonywanie zastrzyków w domu. Medycyna Johnsa Hopkinsa wskazuje na długotrwałe stosowanie heparyny, która czasami prowadzi do osteoporozy.
Terapia warfaryną w przypadku zakrzepicy żył głębokich trwa zwykle od trzech do sześciu miesięcy, wyjaśnia WebMD. Podczas tej terapii ważne jest, aby pacjenci unikali pominięcia pojedynczej dawki leku. Lekarz zleca regularną pracę krwi, aby zapewnić pacjentowi prawidłowe dawkowanie. Warfaryna blokuje produkcję witaminy K w wątrobie, aby zmniejszyć krzepnięcie krwi, stwierdza Johns Hopkins Medicine.
Leki cieniowe mają potencjalnie poważne skutki uboczne, zgodnie z Johns Hopkins Medicine. Ponieważ zapobiegają krzepnięciu, pacjenci stwierdzają, że nadmiernie krwawią. Leki zwiększają także ryzyko wystąpienia gangreny.
