Różnica między projektami 2D i 3D polega na tym, że 2-D jest płaski i ma tylko dwa wymiary, podczas gdy trójwymiarowy projekt pozwala na głębokość i rotację. Ogólnie rzecz biorąc, te warunki określają różnicę między obrazem a rzeźbą. Większość z tych kształtów jest wykorzystywana w geometrii.
Projekt 2-D polega na celowym podejmowaniu decyzji o użyciu elementów i zasad rysunku w sposób integracyjny. W projektowaniu 2D, zrozumienie zasad projektowania zostało zademonstrowane jako zastosowane do dwuwymiarowej powierzchni. Projekty te wyrażają zasady projektowania, takie jak jedność /różnorodność, równowaga, nacisk, kontrast, rytm, powtórzenia, proporcja /skala i relacja figura /ziemia, poprzez szereg elementów wizualnych, w tym linię, kształt, kolor, wartość, teksturę. i przestrzeń.
Projekt 3-D dotyczy zaangażowania w fizyczną przestrzeń i materiały. W projektowaniu trójwymiarowym projektant demonstruje zrozumienie zasad projektowania, które odnoszą się do głębi i przestrzeni, i wyraża te same zasady projektowania, które są wykorzystywane w projektach 2D (jedność, równowaga itp.) Z elementami wizualnymi, takimi jak masa, objętość, kolor /światło, forma, płaszczyzna, linia i tekstura. Te problemy są badane poprzez procesy addytywne, subtraktywne i /lub produkcyjne. Przykłady trójwymiarowego podejścia do projektowania obejmują między innymi figuratywną lub niefiguratywną rzeźbę, modele architektoniczne, obróbkę metalu, ceramikę, trójwymiarowe włókna /modę i biżuterię lub inne formy ozdabiania ciała.
