Temperatura skorupy kontynentalnej jest różna w zależności od miejsca i głębokości; na powierzchni skorupa kontynentalna istnieje w tej samej temperaturze co powietrze zewnętrzne, podczas gdy jej wewnętrzne jądro osiąga temperaturę do 1600 stopni Fahrenheita. Skorupa kontynentalna składa się z wielu poziomów i istnieje na lądzie i pod powierzchnią oceanu. Górna warstwa skorupy pod dnem oceanu zazwyczaj charakteryzuje się niższą temperaturą niż skorupa tworząca ziemię na masach lądowych, ale obie mają gorące wewnętrzne rdzenie.
W oceanach skorupa kontynentalna waha się od trzech do pięciu mil. Jednak rozciąga się do 25 stóp pod powierzchnią ziemi. Różnica w długości wynika przede wszystkim z wieku: skorupy pod kontynentami Ziemi uformowanymi kilka miliardów lat temu, podczas gdy skorupy oceaniczne pojawiły się znacznie niedawno.
Skład skorupy ziemskiej różni się w zależności od temperatury i miejsca. Obszary położone bliżej powierzchni, które mają chłodniejszą i łagodniejszą temperaturę, powstają głównie z twardych substancji, takich jak skały i minerały. Jednak podróż w głąb jądra powoduje zmianę krajobrazu geologicznego z twardych skał i klejnotów na bulgoczącą, gotującą się lawę. Skorupy poniżej oceanu tworzą się głównie z gęstych skał, takich jak bazalt. Skorupy poniżej kontynentów pochodzą jednak z lżejszych skał, takich jak granit.
