Maksymalny czas migracji kanadyjskiej gęsi spada w miesiącach września i października, kiedy ptaki zazwyczaj przenoszą się z północnych regionów Ameryki Północnej, takich jak Kanada i północna połowa Stanów Zjednoczonych. Przesuwają się dalej na południe, podążając czterema korytarzami migracyjnymi: szlakiem Atlantyku, Missisipi i Środkowego i Pacyfiku, aby zakończyć podróż w południowo-umiarkowanych obszarach Stanów Zjednoczonych, a nawet w Meksyku, gdzie mogą zimą.
Wzory wędrówek są oznaczone szczególnymi cechami geograficznymi, takimi jak gąski, wybrzeża, rzeki i góry. Jeśli klimat pozostaje ciepły, a wody nie zamarzają przez dłuższy czas, gęsi kanadyjskie nie muszą lecieć na południe, aby otworzyć wody i trawy. Zamiast tego niektórzy ustanawiają stałe miejsce zamieszkania i pozostają w okolicy przez cały rok.
Gęsi latają w formacjach w kształcie litery V. Eksperci uważają, że robią to, aby oszczędzać energię. Gęś z przodu zużywa najwięcej energii i dzieli prądy powietrzne podczas lotu. Kiedy się zmęczy, przesuwa się na tył formacji, a następna gęś przejmuje kontrolę. Gęsi latają w dzień iw nocy. Długa migracja stwarza wiele niebezpieczeństw. Niepogoda, gęsta mgła i polowania zagrażają bezpieczeństwu wędrujących gęsi. Głód i wyczerpanie również zbierają żniwo.
