Model Układu Słonecznego Tycho Brahe'a miał ziemię nieruchomą i nieruchomą w centrum ze słońcem i gwiazdami poruszającymi się po ziemi, ale włączył on heliocentryczny model Kopernika, tak że inne, nie-ziemskie planety krążyły wokół Słońce. Brahe podziwiał pracę Kopernika i jak mógł wyjaśnić obserwowany ruch planet, ale nie zgodził się, że ziemia się poruszyła.
W 2 AD Ptolemeusz opracował model układu słonecznego, który miał ziemię w centrum, a słońce, planety i gwiazdy poruszały się po Ziemi. Większość obserwacji zdawała się potwierdzać ten model, z wyjątkiem obserwacji planet. Zwłaszcza Marsa można było obserwować, jak "wędrował", cofając się, a następnie naprzód w różnych punktach. Ptolemeusz i inni próbowali rozwiązać problem z epikurami, zakładając, że Mars był na orbicie wokół Ziemi, ale także na innej mniejszej orbicie wokół siebie. Epicykle nie działały dobrze matematycznie, ostatecznie prowadząc do Kopernika i jego modelu ze słońcem w centrum i ziemią na orbicie wokół niego.
Tycho Brahe, który opracował bardzo dokładne instrumenty do pomiaru ruchu planet, nie wierzył, że Ziemia może być w ruchu. Jego dane sugerowały, że Słońce i gwiazdy krążą wokół Ziemi, ale podobnie jak wiele innych odkrył, że epikury Ptolemeusza są problematyczne. Włączając model planet Kopernika krążących wokół Słońca, czuł, że poruszał matematyczne problemy związane z epikurami, zachowując powszechnie panujące przekonanie, że ziemia znajduje się w centrum Układu Słonecznego i że wszystkie niebiańskie ciała krążyły wokół niego. /p>
