Nierównomierny rozkład bogactwa podczas Wielkiego Kryzysu był jedną z przyczyn Wielkiego Kryzysu, ponieważ doprowadził on do niestabilnej gospodarki. Innymi przyczynami wielkiego kryzysu były spekulacje giełdowe i krach na giełdzie.
Nierównomierne rozmieszczenie bogactwa zaczęło się, gdy coraz więcej bogactwa narodowego trafiło do portfeli tych, którzy już byli bogaci. Oznaczało to, że inni Amerykanie zarabiali jeszcze mniej. Ważne gałęzie przemysłu w tym czasie również poniosły porażkę, w tym górnictwo, rolnictwo i przemysł włókienniczy. Ponieważ Amerykanie mieli coraz mniej dolarów na kupowanie przedmiotów, spadł popyt na produkty i usługi.
Wielki kryzys zniszczył nie tylko osoby, banki i firmy, ale także całe korporacje. Kiedy w czasie Wielkiego Kryzysu zamknięto ponad 5000 banków, zniszczono ponad 9 milionów rachunków oszczędnościowych. Brak gospodarki spowodował, że ludzie stracili pracę, a bezrobocie wzrosło do najwyższego poziomu. W rzeczywistości w 1932 roku tylko milion osób było bezrobotnych tylko w Nowym Jorku. Ogromne 50 procent pracowników Cleveland również było bezrobotnych. Całkowity dochód z gospodarstwa rolnego w kraju wynosił od 12 miliardów do 5 miliardów dolarów w okresie 3 lat. Naród miał kłopoty.
