Caesura jest używana w poezji anglosaskiej, aby podzielić linię na dwie połówki. Używana była przez pisarzy staroangielskich jako część silnego stresu, lub akcentu, systemu metrycznego i reprezentuje pauza w środku linii wersu, która jest używana do przełamania rytmicznej monotonii. "Podwójne rury" ("||") są używane jako symbol ilustrujący cezurę podczas skanowania linii wiersza w analizie poezji.
Cezura jest również często używana w poezji greckiej i łacińskiej, chociaż jest znacznie ważniejsza w poezji staroangielskiej, w której linie są często podzielone na dwie połówki. Wykorzystanie cezury w greckiej poezji można znaleźć w linii początkowej "Iliady" Homera, gdzie pojawia się jako: "Śpiewaj, o bogini, wściekłość Achillesa, syna Peleusa."
W poezji łacińskiej cezurę można znaleźć w "Aneidzie" Wergiliusza, w pierwszym wierszu na przykład: "Bronie i człowiek, który śpiewam." Kto pierwszy od brzegu Troi ... "Termin" caesura "wywodzi się z języka łacińskiego. Pochodzi z łacińskiego korzenia "cedere", co oznacza "przekręcanie" lub "cięcie".
Cezurę można znaleźć również w innych formach poetyckich i epokach literackich. Na przykład często cytowana linia Alexandra Pope'a: "Błądzić to człowiek, || wybaczyć, bosko".
