Najmłodszy syndrom dziecięcy to nazwa wspólnych cech wspólnych dla najmłodszych dzieci w rodzinie ze względu na ich kolejność urodzenia. Wiele z nich ma negatywne cechy, takie jak bycie wymagającym, smarkulanym i zepsutym.
Najmłodsze dziecko jest często traktowane jako dziecko rodziny znacznie dłużej niż jego starsze rodzeństwo. Może to prowadzić do tego, że dziecko będzie oczekiwało, że inni będą robić dla niego rzeczy, nawet w wieku dorosłym. Może spowodować, że najmłodsze dziecko rozwinie kompleks niższości i poczuje się mniej zdolne niż jego starsze rodzeństwo. Jednak najmłodsze dziecko może również ciężko pracować, aby wyprzedzić swoje starsze rodzeństwo.
