Strukturalizm jest teorią psychologiczną wprowadzoną przez psychologa Wilhelma Wundta i spopularyzowaną przez Edwarda B. Tichenera. Przykładem strukturalizmu jest koc z polaru maskującego. Jest ciepły, miękki, rozmyta i zielona. Innym przykładem może być jabłko. Jest czerwony, ostry, twardy i słodki. Strukturalizm jest zainteresowany jedynie zrozumieniem podstawowych definicji czegoś, a nie bardziej złożonymi pomysłami i powodami.
Na przykładzie jabłka osoba ćwicząca strukturalizm może ją opisać jedynie w kategoriach najbardziej podstawowych spostrzeżeń. Nie mogą po prostu opisać tego jako jabłka, ponieważ strukturalizm uważa, że jest to całkowita suma części, które zostały podzielone na najprostsze elementy, które składają się na całość czegoś.
Teoria strukturalizmu dąży do zrozumienia kluczowych składników umysłu poprzez rozbicie każdej myśli i emocji na najbardziej podstawowe elementy. Proces introspekcji lub głębszego spojrzenia na siebie został wykorzystany do zrozumienia i zinterpretowania świadomego umysłu. Introspekcja wymagała od ludzi koncentrowania się na emocjach, które obecnie odczuwają lub na ich myśli, i próbowała zrozumieć, co sprawiło, że doświadczyli tego uczucia lub myśli.
