Ludzie z Kwakiutl Pierwszych Narodów żyli w ciężkich drewnianych domach zimą iw budynkach z lekkich słupów podczas letnich miesięcy. Rozdzielona deska okładzinowa była przenoszona między dwoma lokalizacjami podczas ich sezonowych ruchów. W zimowych domach okładziny użyto do wykładania podłóg i przykrywania boków. Latem przywiązywano ją do ramy słupów.
Pochodzący z przybrzeżnej Kolumbii Brytyjskiej i przybrzeżnych wysp, Kwakiutl podążał za zasobami żywnościowymi. Zimowe domy, które były stałymi budynkami, zostały zbudowane w pobliżu torów łososiowych. Często zamieszkiwali oni więcej niż jedną rodzinę i byli częścią osady wiejskiej. Domy zostały ustawione tak, aby były blisko morza, ale w obszarze, który dawał wystarczająco dużo miejsca do palenia i przetwarzania ryb. Zbudowano również dużą uroczystą lub główną strukturę gromadzenia.
Schroniska letnie były lekkie, przystosowane do szybkiego rozłożenia i zerwania. Zostały założone w obozach krótkoterminowych przylegających do miejsc zbierania wodorostów i /lub skorupiaków. Kwakiutl był raczej koczowniczy latem.
Drzewo cedrowe dostarczało większość materiału do domów. Wszystkie części były użyteczne, z całych kłód, aby zbudować trwałą strukturę domu, a następnie rozdrobnić kory, a następnie wplatać w koce i ubrania. Duże drzewa zostały wydrążone i przekształcone w kajaki, które przewoziły ludzi i ich rzeczy między zimowymi i letnimi domami.
