Indianie Modoc żyli w domach z wierzbowych trzcin i trzcin w okresie letnim, a zimą w domkach porośniętych ziemią. Zbudowali także sweathouses z kijków, które zostały pokryte maty z trzciny.
Domy letnie Modoców były owalne lub prostokątne, z ramą z wierzbowych wierzb pokrytych trzema warstwami szczotki i maty z trzciny. Wierzchołki wierzbowe zostały przywiązane do słupa grzbietu u szczytu dachu, a dym z wewnętrznych kominów uciekł wzdłuż słupa grzbietu. Maty zostały zszyte w celu odprowadzenia deszczu z domów, a każda mata była wystarczająco duża, by służyć jako strona całego domu. Domy miały drzwi na jednym z krótkich zakończeń.
Zimowe schronienia Indian Modoc zostały wykopane w ziemi dla dodatkowego ciepła. Ramy loży wykonane były z drążków, zazwyczaj wierzbowych. Podobnie jak letnie domki, bieguny były pokryte matami szczotkowymi i trzcinowymi, ale na wierzchu była gruba warstwa gleby. Loża nie miały drzwi. Zamiast tego, Modocs wszedł do nich przez dziurę w dachu, która również służyła do wypuszczenia dymu z loży. Domy, które miały około 40 stóp długości, pozostały ciepłe w zimie.
