Kolonialna Gruzja była początkowo objęta systemem powierniczym. Rada Nadzorcza pełniła funkcje humanitarne i wybrała 15 członków, zwanych Wspólną Radą, aby prowadzić interesy dla kolonii. Kolonia zaległa z regułą monarchy w 1755 roku.
Tajna Rada sfinalizowała statut, który ustanowił kolonię gruzińską w 1732 r. James Oglethorpe, założyciel kolonii, rządził tym terytorium z innymi powiernikami. Kolonia była miejscem, w którym dłużnicy więzień i ubodzy mogli żyć nowym życiem. Własność gruntów była ograniczona do 50 akrów dla tych, którzy zostali przywiezieni przez powierników, ale koloniści, którzy mogli zapłacić za swoje podróże, mogli mieć więcej ziemi.
Alkohol był zakazany, a niewolnictwo nie było dozwolone. Oglethorpe ostatecznie zniosło zakazy, a niewolnictwo zostało dozwolone w 1749 roku po otrzymaniu skarg od kolonistów. Rada zarządzała kolonią przez dwie dekady po założeniu kolonii, a Oglethorpe opuścił kolonię, zanim powiernicy przekazali prowincję koronie po tym, jak stało się niemożliwe do opanowania.
