Traktat wersalski zakończył stan wojenny między mocarstwami sprzymierzonymi a Niemcami. Traktat został podpisany 28 czerwca 1919 r. w Pałacu Wersalskim pod Paryżem, stąd jego nazwa. Inne centralne mocarstwa po stronie niemieckiej zostały omówione w odrębnych traktatach.
Pomimo faktu, że prawie 30 państw wzięło udział w postępowaniu, Włochy, Wielka Brytania, Francja i Stany Zjednoczone zdominowałyby i stały się znane jako "Wielka Czwórka". W traktacie wersalskim zawarto także plan utworzenia Ligi Narodów, który miałby służyć jako międzynarodowe porozumienie i forum zbiorowego bezpieczeństwa.
Niemcy były uważane za głównego inicjatora pierwszej wojny światowej, a mocarstwa sprzymierzone postanowiły nałożyć na nich surowe zobowiązania traktatowe. Pokonane Niemcy zostały zmuszone do oddania terytoriów Polsce, Czechosłowacji i Belgii. Wszystkie zagraniczne kolonie niemieckie stały się mandatami Ligi Narodu, a Miasto Gdańsk (obecnie Gdańsk) stało się wolnym miastem.
Zgodnie z Artykułem 231, zwanym powszechnie "Klauzulą Wojny o Wojnę", ustalono, że Niemcy przyjmują pełną odpowiedzialność za wszczęcie wojny. W związku z tym Niemcy były zobowiązane do wypłacenia reparacji finansowej mocarstwom sprzymierzonym. Traktat przewidywał również, że niemiecka flota i armia mają ograniczone rozmiary, kraj nie może już mieć sił powietrznych, a Kaiser Wilhelm i inni wysoko postawieni niemieccy urzędnicy będą sądzeni jako zbrodniarze wojenni.
