Surowce naturalne, rolnictwo, produkcja, handel i transport to niektóre z elementów leżących u podstaw gospodarki kolonialnej Pensylwanii. Kolonia, założona przez Williama Penna w celu promowania wolności religijnej, stała się wzrostem gospodarczym centrum na długo przed wybuchem wojny rewolucyjnej.
Produkcja rolnicza kwitła od powstania kolonii w 1681 roku. W latach pięćdziesiątych XVII wieku południowo-wschodnia część Pensylwanii była znana jako ośrodek rolniczy i eksporter zboża. Głównymi uprawami były pszenica i kukurydza, ale koloniści uprawiali także żyto, konopie i len.
Zasoby naturalne obejmowały wodę, minerały, lasy, ryby i dziczyznę. Osadnicy z Anglii, Niemiec, Irlandii, Szkocji, Francji i innych krajów nadali kolonii kosmopolityczny charakter. Ich pomysłowość wykorzystywała zasoby naturalne w produktywnych i twórczych przedsięwzięciach.
Branże domowe we wczesnym stadium rozwoju kolonii obejmowały sztukę i rzemiosło oraz produkcję tekstyliów. Tartaki, przemysł stoczniowy, produkcja żelaza, przemiał, produkcja papieru, publikowanie, drukowanie i garbowanie różnicowały gospodarkę. Lancaster County włożył długi karabin Pennsylvania i wóz Conestoga na listę oryginalnych produktów kolonialnych.
Wiele rzek tego obszaru wspierało handel do czasu zbudowania systemu dróg łączącego obszary rolne z Filadelfią. Stworzono także linie autobusowe na etapie, aby ułatwić podróż i handel. Filadelfia stała się centrum handlu zagranicznego i handlu.
