Kolonialny garncarz był wczesnym amerykańskim kolonistą, który tworzył przedmioty garncarskie jako swój handel. Podobnie jak kowal robi przedmioty z metali, garncarz tworzy przedmioty ze skalenia, rodzaj skały, który jest używane do produkcji gliny.
Potter najczęściej używał płaskiego, okrągłego stołu roboczego, który obracał się wokół środkowego czopa podobnego do blatu, zwanego kołem garncarskim, aby kształtować i formować swoją glinę. Czasami koło garncarskie nie było potrzebne, a garncarz po prostu używał kciuków. Kiedy garncarz skończył, zdejmował przedmiot z koła garncarskiego i kładł go na słońcu, aby wyschła. Praktyka garncarstwa na skalę komercyjną została założona w 1688 roku przez dr Daniela Coxe.
