Grant i Lee byli generałami wojny domowej, ale oprócz tego, że byli po przeciwnych stronach sporu, mieli bardzo różne doświadczenia i doświadczenie militarne. Istniały duże różnice w ich stylach strategii wojennej, na przykład. Lee był naturalnym liderem, który był w stanie zainspirować swoich ludzi, podczas gdy Grant był w stanie efektywnie wykorzystać swoje najlepsze zasoby i siłę roboczą.
Lee urodził się w wybitnej rodzinie i był już słynną postacią wojskową na początku wojny, podczas gdy Grant był nieznanym, który wyrósł przez szeregi i stał się znany jako wielki generał przez swoje ciągłe zwycięstwa. Lee był tradycyjnym żołnierzem, który miał dar przywództwa i był inspiracją dla swoich podwładnych.
Z szacunku i podziwu, Lee był w stanie skłonić swoich ludzi do zrobienia rzeczy niemożliwych z bardzo ograniczonymi zasobami. Grant nie był szczególnie sprytny w swojej taktyce wojskowej, ale był dobry w korzystaniu z dostępu do zasobów północnych na wielką korzyść. Jego strategia polegała na pokonaniu Lee i armii konfederackiej, a jego upór pozwolił mu ostatecznie zniszczyć południe. Chociaż historia uważa, że obaj są wielkimi generałami, Grant był w stanie metodycznie wykorzystać zasoby i strategię, aby wymanewrować i ostatecznie pokonać Lee z biegiem czasu.
