Według NewEncyclopedia.org, Denis Diderot miał wiele przekonań. Wierzył, że "wszelka wiedza może zostać nabyta poprzez naukowe eksperymenty i ćwiczenie rozumu". Wierzył również w "wartość i wyjątkowość jednostek". Diderot uważał także, że "różne osoby powinny być oceniane według różnych standardów moralnych w zależności od okoliczności". Innym przekonaniem było, że dzieci powinny być nauczane w oparciu o ich indywidualny talent, a nie jako całość.
Denis Diderot był pierwotnie katolikiem, ale odszedł od katolicyzmu, aby ustanowić i zachęcić do wiary, które uważał za ważne. Kilku nie zgodziło się z nim i uważało go za buntownika. W latach 1713-1784 czyn ten był uważany za akt ateizmu, a nie Boga. Niezależnie od opinii Diderota, reprezentował ramy czasowe elitarnych filozofów, którzy kwestionowali normę i myśleli z indywidualnego punktu widzenia. Był znany z kwestionowania status quo i wskazywania kilku sprzeczności w swoim czasie. Jego praca przetrwała próbę czasu z powodu jego wiarygodnego wsparcia i zaangażowania w badania i wspieranie jego przekonań. Pomógł pionierem w kilku współczesnych koncepcjach filozofii, kreatywności i myślenia na luzie. Według NewEncyclopedia.org, zauważono, że Diderot w swoim piśmie "promował ideę, że wszyscy ludzie mają taką samą wartość i prawo do pewnych swobód."
