"Żelazne prawo odpowiedzialności" odnosi się do ogólnej zasady, że władza społeczna musi zawsze być sprawdzana przez społeczną odpowiedzialność, aby ją utrzymać. Wprowadzony przez teoretyka Keitha Davisa w latach 60. XX wieku, zasada jest czasami określana również jako "Prawo długofalowego osobistego zainteresowania".
Odpowiedzialność społeczna powinna uwzględniać dbałość o środowisko i inne kwestie związane z dobrobytem publicznym, które mają zastosowanie do określonych działań korporacyjnych.
Reguła została wprowadzona w odpowiedzi na spostrzeżenia Davisa, że ludzie w biznesie są bardziej zainteresowani zyskiem i bezpośrednim interesem gospodarczym niż z czymkolwiek innym. Twierdził, że powinni oni również starać się rozwiązać wszelkie problemy spowodowane przez ich praktyki.
