Wielka Brytania, Portugalia, Grenlandia, Islandia i kilka krajów Afryki Zachodniej używa czasu Greenwich, czasami nazywanego czasem Europy Zachodniej. GMT jest również określany jako "czas zulu" w slangu wojskowym.
Organizacje międzynarodowe uważają GMT za standardową strefę czasową. GMT-0 to GMT bez żadnej dodanej lub odjętej kwoty. Inne strefy czasowe są zdefiniowane w ich stosunku do GMT, np. GMT-3, lub trzy godziny przed GMT, w przypadku Atlantic Daylight Time, stosowane głównie w Halifax we wschodniej Kanadzie. W przeciwnym kierunku GMT + 3 znajduje się na Bliskim Wschodzie i we wschodniej Afryce i utrzymuje czas o trzy godziny po GMT.
Greenwich Mean Time jest podobny, ale nie jest tożsamy ze skoordynowanym czasem uniwersalnym, powszechnie znanym jako UTC, z powodu niezgody i późniejszego kompromisu między krajami anglojęzycznymi i frankofońskimi w ramach akronimu. Rozróżnienie jest niewielkie, aż do około sekundy różnicy w dokładności na korzyść UTC. To sprawia, że UTC jest preferowanym wyborem w pracy naukowej, zwłaszcza jeśli chodzi o przestrzeń niezależną od rotacji Ziemi.
GMT opiera się na rotacji Ziemi, podczas gdy UTC mierzy rozpad materiału radioaktywnego. Rotacja Ziemi jest nieznacznie nieregularna, podczas gdy rozpad atomowy jest niezawodnie stały. Oznacza to, że UTC wymaga sporadycznych korekt, znanych jako "sekundy przestępne", aby pozostać w zgodzie z aktualną pozycją Ziemi.
