Ciepło wytwarzane przez energię geotermalną powstaje w wyniku oddziaływania między stopionym płaszczem Ziemi i skorupą ziemską. Kiedy to ciepło przedostaje się przez skorupę, wybucha w postaci pary wodnej, gejzerów wodnych lub lawy.
Po uformowaniu się Ziemi uwolniono dużą ilość energii. Ta energia jest odpowiedzialna za ściśle związane molekuły żelaza i niklu, które tworzą rdzeń Ziemi. Ten wewnętrzny rdzeń jest otoczony płynnym zewnętrznym rdzeniem wykonanym z tych samych elementów, który rozciąga się na około 1410 mil. Zewnętrzny rdzeń jest otoczony inną warstwą cieczy zwaną płaszczem, która rozciąga się na około 1700 mil. Ten płaszcz ma średnią temperaturę około 3300 stopni Celsjusza. Skorupa Ziemi powstała przez ochłodzenie najwyższych warstw tego płaszcza. Cała ziemia na ziemi i dno oceanu składa się z tej skorupy.
Energia geotermalna powstaje w wyniku interakcji skorupy z ciepłem stopionego płaszcza pod nią. To intensywne ciepło czasami przełamuje cienkie części skorupy. Stają się one znane jako gorące punkty. Gorące miejsca na suchym lądzie uwalniają ciepło przez lawę podczas erupcji wulkanów. Kiedy ciepło płaszcza zetknie się z wodą w oceanach, jeziorach lub rzekach, powoduje ona gorące źródła geotermalne lub gejzery wrzącej wody lub pary. Czasem drobne pęknięcia w skorupie ziemskiej mogą powodować nieustanne podgrzewanie wody w jeziorach i źródłach energii geotermalnej.
