Wśród rodzimych instrumentów muzycznych znalezionych w filipińskiej prowincji Palawan są gabbang, tipanu i kusyapi oraz wersje cytrynordalnych cytadel tubylczych cytrusów i cytra z równoległymi strunowymi cytrami. Palawan to największa prowincja na Filipinach, a nazwa pochodzi od jego największej wyspy. Znajduje się w południowo-zachodniej części kraju pomiędzy Morzem Południowochińskim a Morzem Sulu.
Gabbang jest instrumentem przypominającym ksylofon z bambusa. Podobnie jak zwykły ksylofon, klucze bambusowe mają różną długość stopniowaną, umieszczoną na trapezoidalnym pudełku. Liczba kluczy różni się pomiędzy różnymi rdzennymi plemionami, które mogą zawierać od 3 do ponad 20 kluczy. Wśród grup etnicznych grających na gabbangu są Tausugowie, Jakowie i Samowie.
Flety na nos to również wspólny instrument wśród rdzennych plemion na Filipinach. Plemiona w Palawan, takie jak Cuyunin i Batak, grają flet na nos zwany Tipanu. Ten flet z nosa ma gigantyczne rury, które są większe niż większość innych filipińskich odpowiedników.
Grupy etniczne w Palawan mają również instrument lutniowy zwany kusyapi. Podobnie jak większość lokalnych instrumentów lutniowych na Filipinach, kusyapi składa się z dwóch strun. Jeden ze strun tworzy brzęczący dźwięk, podczas gdy drugi gra melodię. W przeciwieństwie do innych rodzimych lutni, progi kusyapi znajdują się na szyjce instrumentu.
