Rhinoceroses używają adaptacji, takich jak gruba skóra, rogi na twarzy i względnie bezwłosy, aby pomóc przetrwać wśród lasów i sawann, w których żyją. Połączenie ich ostrych rogów i ogromnej masy pomaga chronić ssaki drapieżników, podczas gdy ich brak włosów na ciele zapobiega przegrzewaniu się dużych zwierząt w tropikalnym żarze ich ojczyzn.
Według University of Michigan, Departamentu Zoologii, pięć gatunków nosorożców zamieszkuje świat. Trzy gatunki zamieszkują Azję, podczas gdy pozostałe dwa gatunki zamieszkują Afrykę Subsaharyjską. Każdy z gatunków wyewoluował unikalne adaptacje, które umożliwiają im rozkwit w ich specyficznych siedliskach. Na przykład mniejsze gatunki zamieszkują lasy, podczas gdy największe gatunki - indyjska nosorożec południowych Indii i białe i czarne nosorożce Afryki - zamieszkują otwarte siedliska.
Usta nosorożców są przystosowane do jedzenia, które jedzą. Na przykład, białe nosorożce są gatunkami wypasanymi, które łapią duże ilości trawy za każdym kęsem, więc jego usta są szerokie. Odwrotnie, czarne nosorożce przeglądają gałązki i liście, a jedzenie takich pokarmów wymaga bardziej delikatnego podejścia. W związku z tym czarne nosorożce mają wąską, podobną do dzioba buzię, której używają do wybierania jadalnych części z gałęzi rośliny.
