Blokami budulcowymi węglowodanów są cukry, skrobie i błonnik, według Amerykańskich Centrów Kontroli i Prewencji Chorób. Cukry są prostymi węglowodanami naturalnie występującymi w warzywach, owocach i mleku lub dodawane do przetworzonej żywności . Błonnik i skrobia są złożonymi węglowodanami znajdującymi się w warzywach, roślinach strączkowych i pełnoziarnistych.
Proste węglowodany są klasyfikowane jako monosacharydy lub disacharydy, składające się odpowiednio z jednego lub dwóch połączonych cukrów, według Harvard School of Public Health Nutrition Source. Te proste cukry mają struktury chemiczne, które organizm może łatwo rozkładać i trawić w celu wytworzenia glukozy, co czyni je najszybszym źródłem energii. Dieta bogata w składniki odżywcze powinna zawierać więcej naturalnych cukrów, jednocześnie unikając dodawania cukrów, takich jak syrop kukurydziany i koncentrat soku owocowego.
Oligosacharydy i polisacharydy są złożonymi węglowodanami, które zawierają co najmniej trzy monosacharydy, stwierdza źródło żywienia. Te skomplikowane cząsteczki wymagają dłuższego trawienia, ponieważ mają więcej wiązań chemicznych, aby się rozpaść. Podczas trawienia skrobia rozkłada się na najbardziej podstawowe składniki, dając organizmowi kolejne źródło glukozy, zgodnie z CDC.
Błonnik jest niezbędnym składnikiem odżywczym najczęściej występującym w warzywach włóknistych i ziarnistych, takich jak ziemniaki, płatki owsiane i pełnoziarniste, ale organizm ich nie trawi. Całe ziarna są bogatym w składniki odżywcze źródłem błonnika, ponieważ zawierają wszystkie trzy części pierwotnego ziarna: otręby, zarodki i bielmo, stany CDC. Rafinowane ziarna, takie jak biały chleb, tracą dużą część dietetycznych składników odżywczych, ale producenci żywności mogą wzbogacić te produkty, dodając składniki odżywcze po przetworzeniu.
