Ponieważ egzosfera jest najwyższą warstwą atmosfery ziemskiej, powietrze w niej jest bardzo cienkie, ponieważ powoli znika w przestrzeni kosmicznej. Powietrze w exosphere ma wiele podobieństw do próżni kosmicznej, i generalnie charakteryzuje się obecnością lekkich gazów atmosferycznych, takich jak hel i wodór, wraz ze śladowymi ilościami tlenu atomowego i dwutlenku węgla.
Większość satelitów, w tym Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, krąży bezpośrednio pod lub w eksferze. Exosfera jest również warstwą, w której cząsteczki i atomy uciekają w głęboką przestrzeń. Bezpośrednią warstwą przed eksferze jest termosfera, a granica, która oddziela te dwie, jest znana jako termopauza, która znajduje się około 375 mil nad ziemią. Atomy i cząsteczki gazów atmosferycznych poniżej egzosfery są często w ciągłej kolizji ze sobą, ale cząsteczki w egzosferze rzadko zderzają się, ponieważ zwykle są setki kilometrów od siebie. Jednak pomimo ogromnej odległości między cząsteczkami, w eksferze występują wysokie temperatury, ponieważ cząsteczki w niej poruszają się z bardzo dużymi prędkościami.
Jedyną częścią egzosfery widoczną z Ziemi jest geocorona. Atomy wodoru rozproszone w geokoronie powodują słabe promieniowanie.
