Literatura filipińska charakteryzuje się wierszami Ladino oraz religijnymi i świeckimi dramatami, które odbywają się w różne święta religijne lub po czyjejś śmierci. Jest to pod silnym wpływem przybycia Hiszpanów w 1565 roku.
Literatura filipińska miała charakter głównie ustny, ponieważ większość pisanej literatury została zniszczona. Po zniszczeniu hiszpańskiej piśmienniczej literatury hiszpańskiej podczas podboju regionu, język hiszpański stał się dominującym językiem. Promowanie języka hiszpańskiego w bardziej przystępnych częściach Filipin doprowadziło do rozwoju poezji religijnej chłopaków w 1700 roku.
Inne języki używane w literaturze filipińskiej to w niewielkim stopniu angielski, rodzimy tagalski i inne języki rodzime na Filipinach.
