Żałobne ptaki występują głównie w Stanach Zjednoczonych, południowej Kanadzie i Ameryce Środkowej. Samce mają zazwyczaj te same kolory co samice. Budują słabe gniazda, które są wystarczająco przezroczyste, by gapie mogli zobaczyć jajka.
W okresie zimowym ptaki żałobne gromadzą się w południowej części Ameryki Środkowej. Zwierzęta te są również dostrzeżone poza ich naturalnymi strefami siedliskowymi, w miejscach takich jak Alaska, północna Kanada i Ameryka Południowa. Zostały one również wprowadzone na Hawaje w 1963 roku. Istnieje pięć podgatunków, z których trzy żyją w Ameryce Północnej. Wszystkie pięć gatunków wygląda podobnie. Ptaki żałobne preferują otwarte krajobrazy, w tym obszary wiejskie, mieszkalne i miejskie. Unikają gęstych lasów, ale zamieszkują w rzadkich lasach. Ptaki te również unikają obszarów bagiennych.
Można je rozpoznać po stonowanym brązowym i szarym kolorze. Na skrzydłach są czarne plamy, a dziób ma ciemną barwę. Są też czarne pióra w kształcie półksiężyca pod oczami. Młodsze ptaki wyglądają jak łuskowate i mają ciemniejsze pióra.
Żałobne ptaki są monogamiczne. Oboje rodzice mają skłonność do wychowywania młodych, a ojciec inkubuje jaja. Samica podąża za samcem podczas wybierania lokalizacji gniazdowania, ale wybiera najlepsze miejsce. Oboje rodzice pomagają w budowie gniazda, a typowy materiał gniazdowy obejmuje igły iglaste, źdźbła trawy i gałązki. Większość gniazd znajduje się w drzewach, ale budynki, winorośle i doniczki są innymi popularnymi lokalami gniazdującymi na żałobne ptaki.
