Kilauea to hawajski wulkan tarczy, który rozpoczął swoją ostatnią erupcję w 1983 roku i nie ustał. Znajduje się na południowo-wschodniej stronie Mauna Loa na Big Island. Erupcje kontynuowane są na stożku wulkanu Pu`u O`o i płyną rurą magmy do morza około 11 mil.
Wulkanolodzy uważają, że Kilauea ma od 300 000 do 600 000 lat, co czyni go młodym wulkanem. Uważają też, że wulkan rozpoczął życie pod powierzchnią morza i ostatecznie wynurzył się z wody poprzez długą serię eksplozji. Większość wulkanu jest nadal pod wodą.
Z wyjątkiem okresu od 1934 do 1952 roku, wulkan nigdy nie był cichy. Większość jego powierzchni pokryta jest ochłodzoną lawą, popiołem i tefrą lub gruzem wyrzucanym przez erupcje wulkanu. Większość tego materiału jest aktualna i pokryła górę w ciągu ostatnich 1000 lat.
Pomimo historii wulkanu, obszar wokół wulkanu obsługuje wiele gatunków ptaków, w tym nene, gęś będącą ptakiem stanu Hawajów. Żółw morski hawksbill używa brzegu w pobliżu Kilauea do składania jaj. Niektóre rośliny, takie jak rzadkie paprocie i winorośl, również kwitną w krainie wokół wulkanu.
Odpowiednio, nazwa Kilauea oznacza "wypluwanie" w języku hawajskim.
