Białe tygrysy są bardzo rzadkie, dzięki swojemu unikalnemu kolorowi wadliwego genu recesywnego obecnego w około 1 na 10 000 tygrysów. Ten gen powoduje również, że mają niebieskie oczy, a nie normalne żółte lub zielone oczy znalezione w większości tygrysów bengalskich.
Aby wytworzyć białego tygrysa, oboje rodzice muszą nosić gen recesywny. Jednak populacja tygrysów bengalskich zmniejsza się, przez co staje się coraz bardziej nieprawdopodobne, aby biały tygrys pojawił się naturalnie. W 2014 r. Ostatni znany dziki tygrys został zastrzelony w 1958 r. Białe tygrysy znajdują się głównie w ogrodach zoologicznych i rezerwatach zwierząt, które chronią je przed łowcami trofeów lub kłusownikami poszukującymi egzotycznych zwierząt.
Chociaż istnieją programy hodowlane w niewoli, które produkują białe tygrysy, ponieważ wszystkie żywe białe tygrysy pochodzą od jednego uwięzionego białego tygrysiątka, chów wsobny jest dużym ryzykiem, a niektórzy obrońcy dzikiej przyrody nazwali tę praktykę moralnie wątpliwą.
Podobnie jak inne tygrysy bengalskie, biały tygrys woli zajmować duże terytorium, które jest oznaczone znakami moczu i pazurami, aby ostrzec inne drapieżniki. Męskie tygrysy mogą tolerować pokrywanie się terytorium z samicami, ale wyszukują i odpędzają wszelkie obrażliwe samce. Choć są piękne, ich białe zabarwienie sprawia, że białe tygrysy stają się w niekorzystnej sytuacji podczas polowania lub zdobywania terytorium, ponieważ są gorzej zakamuflowane.