Theodor Schwann był niemieckim fizjologiem, któremu przypisuje się uznanie za podstawową jednostkę struktury zwierzęcej, pomagając w rozwoju teorii komórki w tym procesie. Jego inne osiągnięcia obejmowały określenie metabolizmu, odkrywanie enzymu trawiennego pepsyny, tworzenie nowoczesnej histologii, klasyfikowanie drożdży jako substancji organicznej i ustalenie, że komórki embrionalne stanowią podstawę wszystkich dorosłych tkanek zwierzęcych. Żył do 72 lat, od 1810 do 1882 roku.
Praca podpisana przez Schwanna w 1839 r., "Mikroskopijne badania nad zgodnością w strukturze i rozwoju zwierząt i roślin", wysunęła twierdzenie niemieckiego botanika Matthiasa Jacoba, że komórki te również stanowią całe życie roślin dla zwierząt. Schwann wywnioskował, że tworzenie zarodników drożdży wskazuje na procesy życiowe, stając się jednym z pierwszych, które przyczyniły się do powstania germańskiej teorii fermentacji alkoholowej. Odkrył również prążkowane mięśnie w górnym przełyku i osłonce mielinowej pokrywające obwodowe aksony, ostatecznie zaklasyfikowane jako komórki Schwanna. Założył podstawowe zasady embriologii, obserwując, że jajo to jedna komórka zdolna do przekształcenia się w organizm wielokomórkowy.
Schwann urodził się złotnikowi w Neuss w Niemczech. Lubił pracować z rękami od najmłodszych lat. Schwann studiował medycynę na uniwersytetach w Bonn, Wurzbergu i Berlinie. Schwann ukończył studia w 1834 r. I podjął pracę w berlińskim muzeum anatomicznym, zanim w 1838 r. Został mianowany profesorem anatomii na uniwersytecie w Leuven w Belgii. W 1882 r. Przeniósł się do University of Liege, gdzie uczył anatomii i fizjologii. /p>
W późniejszym życiu Schwann interesował się teologią. Kontynuował pracę z komórkami aż do swojej śmierci w 1882 roku.
