Fizyczne cechy Szwecji obejmują przechyloną płaskowyż, góry, szuwary i moreny oraz skaliste wyżyny. Szwecja zawiera także wiele elementów wodnych, w tym rzeki i jeziora.
Szwecja ma trzy regiony fizyczne. Pierwszy to Norrland, położony na północy, zawierający fizyczne cechy płaskowyżów i gór. Zachodnia część płaskowyżu graniczy z pasmem górskim Kjolen. Najwyższym punktem jest Kebnekaise na wysokości 6900 stóp. Wschodni koniec płaskowyżu wykuto w dolinach rzek.
Drugi region to południowo-zachodnia część kraju zwana Svealand. Fizyczne cechy w Svealand obejmują zachodnie wybrzeże, jeziora, eskery i moreny. Zachodnie wybrzeże leży wzdłuż Morza Bałtyckiego. Najbardziej dominującymi cechami fizycznymi są tuleje, moreny i dna jezior, z których wszystkie zostały wyrzeźbione z lądu przez lodowce. Lodowce wyrzeźbiły pokłady jezior i osadzały żwir i ziemię na grzbietach zwanych eskrami i morenami.
Trzeci region to Gotaland i leży w południowo-wschodniej części kraju. Fizyczne cechy tego regionu to skaliste obszary wyżynne i żyzne równiny. Wschodnie wybrzeże Szwecji ma niskie, żyzne równiny, które wznoszą się na skaliste, bardziej odporne tereny. Najwyższy punkt w Gotaland znajduje się 1,200 stóp nad poziomem morza.
