Niemiecka flaga składa się z trzech kolorów: czarnego, czerwonego i złotego, a każdy kolor symbolizuje inną koncepcję. Kolory są bardzo podobne do kolorów używanych przez imperialny płaszcz Cesarstwa Rzymskiego broni.
Pierwszy poziomy pasek koloru na niemieckiej banderoli jest czarny. Kolor ten ma reprezentować pojęcie determinacji. Drugi poziomy pasek koloru, który jest czerwony, ma swoje własne aluzje do innych atrybutów, takich jak odporność i odwaga. Czerwony pasek ma również reprezentować siłę i męstwo. Ostatni poziomy pasek koloru, który jest złoty lub żółty, ma być symbolem wielkoduszności.
Kolory flagi niemieckiej mają swoje źródło w źródłach tak starych jak średniowiecze, ale najczęstsze cytowanie pochodzenia kolorów flagi pochodzą z początku XIX wieku. W tym czasie Niemcy zgłosili się na ochotnika do walki w wojnach napoleońskich. Kolory ich mundurów rzeczywiście miały te kolory. Nosili czarne płaszcze z czerwonymi warkoczami, a ich guziki były w kolorze złotym.
Ta aktualna wersja niemieckiej flagi została przyjęta dopiero 9 maja 1949 roku. Jednak ten styl flagi był już wcześniej używany. Po raz pierwszy pojawił się w 1848 r., Ale został zniesiony w 1852 r. Następnie pojawił się ponownie jako flaga Republiki Weimarskiej w 1919 r., Ale ponownie został zniesiony w 1933 r., Kiedy zastąpiono go flagą dla III Rzeszy. Obecna wersja była pierwotnie flagą NRD po II wojnie światowej i miała na sobie herb. Po ponownym połączeniu Niemiec w 1990 r. Wprowadzono obecną wersję.
