Jest kilka różnych dat i wydarzeń, które przedstawiają koniec rewolucji francuskiej. Najczęstszym z nich jest zatwierdzenie nowej konstytucji w 1795 roku.
Wiele wydarzeń historycznych nie ma wyraźnych zakończeń, a rewolucja francuska jest doskonałym przykładem. Nowa konstytucja i rząd były wypełnione kwestiami, takimi jak stabilność finansowa, korupcja i nieefektywność. Z tego powodu istnieje kilka innych kluczowych dat i przyczyn końca rewolucji francuskiej. W 1799 r. Protest i przewrót wojskowy spowodowały, że Napoleon Bonaparte, Jean Jacques Régis de Cambacérès i Charles-François Lebrun zostali konsulami, zastępując poprzedni system rządowy.
Napoleon został konsulem dożywotnim w 1802 r., a do 1804 r. został mianowany cesarzem. W swoim czasie zainicjował reformy, które znacznie poprawiły sposób postępowania rządu. Jego oficjalne oświadczenie jako konsul jest często wymieniane jako jeden z głównych powodów rewolucji francuskiej, ponieważ wyznacza początek napoleońskiej ery francuskiej historii. Ze względu na dużą rolę Napoleona w zakończeniu rewolucji francuskiej, niektórzy historycy obejmują wojny, które stoczył w linii czasu rewolucji. Jednak pod koniec rządów Napoleona, kraj był ponownie monarchią, przywracając rządowi tę samą formę, jaką miała przed Rewolucją.
