plemię Mohican Indian, pierwotnie nazwane Muh-he-con-neok lub Ludem Wody, Które nigdy nie są, osiedliło się nad rzekami. Czasami znani jako Indianie rzek, lokalizacja Mohikanów przy drogach wodnych zapewniała im łatwy dostęp do żywności, wody i transportu.
Mohikaninowe plemię rozwinęło dwa rodzaje struktur mieszkaniowych: jeden mniejszy zwany wigwamem i duży prostokątny dom znany jako longhouse. Wigwamy skonstruowano przy użyciu giętych drzewek, które były pokryte skórami zwierząt lub kory i były okrągłe. Natomiast longhouses miały kształt prostokąta i były znacznie większe. Niektóre longhouses miały długość 100 stóp. Te duże domy mieściły kilka rodzin w jednej strukturze, z których każda miała własną sekcję.
Gdy plemię osiedliło się w dzisiejszych wschodnich Stanach Zjednoczonych, wykorzystali swój las do przetrwania. Mohikańscy Indianie polowali na obfite czarne niedźwiedzie, jelenie, łosie i inne zwierzęta, które dzieliły swój leśny dom, a także ryby przepełnione w pobliskich rzekach. Rośliny tego obszaru zawierały dzikie jagody i orzechy, które zostały zebrane przez Mohikanów i posadzone w ogrodach.
Role ludu mohkańskiego były podobne do innych indiańskich plemion. Kobiety zazwyczaj nadzorowały codzienną opiekę nad domem i wychowywały dzieci. Kobiety z Mohikanu również zajmowały się ogrodami. Mohican mężczyźni byli bardziej prawdopodobne, aby służyć jako myśliwych i wojowników.
