Levees włamał się do Nowego Orleanu po huraganie Katrina, ponieważ gwałtowny wzrost był zbyt duży, a wały przeciwpowodziowe były źle zaprojektowane, według USA Today. Korpus inżynierów armii amerykańskiej wydał raport o 6000 stronach identyfikacja złych warunków glebowych podcinających wały przeciwpowodziowe chroniące Nowy Orlean. Niektóre struktury zostały zalane wodą, ale trzy główne wały zawaliły się z powodu awarii gleby, zgodnie z amerykańską ankietą geologiczną.
Większość wałów zawiodła, gdy woda podniosła się zbyt wysoko, a następnie podniosła się po suchej stronie wału. Woda następnie przeniknęła do wału przeciwnego po fali sztormowej i zalała miasto. Wycieki z grobli zniszczyły 169 mil z 350-milowego systemu w pobliżu miasta.
Podcięte wały przeciwpowodziowe z wadliwą glebą zostały naruszone w słabych przejściach między wałami o różnych wysokościach. Wiele złych punktów przejścia miało słabszą glebę na niższych głębokościach niż wyższe wały przeciwpowodziowe. Powódź zalała prawie 80 procent Nowego Orleanu po fali huraganu Katrina.
Zespoły naukowe wykorzystały zaawansowane mapy laserowe i systemy GPS, aby określić, w jaki sposób zawiodły tamy. Cały zespół badawczy przeszukiwał miasto od 28 września do 15 października 2005. Raport końcowy został wydany w czerwcu 2006 roku.
Raport kosztował 19,7 miliona dolarów, a Korpus Inżynieryjny armii wydał miliardy dolarów na naprawę i ulepszenie wałów po burzy. Ponad 1500 osób straciło życie w Nowym Orleanie z powodu huraganu Katrina.
