Jaskinia morska, zwana także jaskinią przybrzeżną, zaczyna się jako małe pęknięcie lub słabe miejsce na klifie nad morzem. Fale oceaniczne - słona woda pełna żwiru i piasku w tym miejscu wieki, powoli powiększając je i wydrążając jaskinię w zboczu.
Poza wodą, szorstkie siły, takie jak temperatura wiatru i zimna, pomagają tworzyć jaskinie morskie i drążyć delikatne szczegóły, takie jak wielkie łuki i sieci małych jaskiń, które pasują do siebie jak plaster miodu. Z biegiem czasu wiatr ma moc korozyjną, podobnie jak woda, i przepływa przez jaskinie, zwłaszcza w czasie odpływu. Zimna temperatura zamarza wodę, która wdziera się w pęknięcia wzdłuż powierzchni skał. Kiedy zamarza, rozszerza się, a więc powiększa te pęknięcia.
Klify morskie wykonane z miękkiej skały, takie jak piaskowiec, stanowią najlepsze warunki do tworzenia jaskiń morskich. Mimo to wiatr i fale z powtarzalnym ruchem i treścią ścierną mogą tworzyć jaskinie nawet z twardej skały.
Większość jaskiń rozciągają się niecałe 300 metrów od wejścia do końca. Najdłuższa jaskinia morska na świecie, Jaskinia Matainaka w Nowej Zelandii, ma długość 1540 metrów. Jaskinie Sea Lion w Oregonie mają największą objętość wszystkich jaskiń morskich na świecie. Są także najdłuższymi jaskiniami w Stanach Zjednoczonych.
