Nazwy antybiotyczne obejmują Keflex, Zithromax, Levaquin, Bactrim i Tobrex. Każda z tych marek stanowi główną klasę antybiotyków. Chociaż istnieje ponad 100 różnych marek antybiotyków, wszystkie pochodzą z siedmiu klas leków.
Siedem głównych klas leków antybiotycznych to aminoglikozydy, penicyliny, makrolidy, cefalosporyny, fluorochinolony, tetracykliny i sulfonamidy. Keflex to cefalosporyna, Zithromax to makrolid, a Levaquin to fluorochinolon. Bactrim to sulfonamid, a Tobrex to aminoglikozyd. Penicyliny i tetracykliny są w dużej mierze nieopatentowane i na ogół są określane ich nazwami rodzajowymi.
Klasy leków antybiotykowych są określone przez struktury organiczne związków w tej klasie, przez organizmy antybiotyk był albo hodowany, albo syntetyzowany z lub z obu. Na przykład antybiotyki cefalosporynowe pochodzą z grzyba Cephalosporium acremonium. Antybiotyki makrolidowe są wytwarzane przez bakterie promieniowców z rodzaju Streptomyces. Wykazują one również strukturę pierścienia laktonowego złożoną z co najmniej 12 elementów i połączoną co najmniej jednym cukrem.
Antybiotyki są wybrane dla danej infekcji bakteryjnej na podstawie kilku czynników. Należą do nich typy patogenów, które zwykle powodują określone zakażenie, niezależnie od tego, czy dany patogen przyjmuje plamę w laboratorium oraz czy dany organizm jest wrażliwy na daną klasę leku. Dodatkowo można rozważyć koszty, działania niepożądane i harmonogram dawkowania.
