Misje Merkurego były pierwszymi amerykańskimi załogowymi misjami kosmicznymi. Odbywały się w latach 1961-1963. Celem programu było umieszczenie astronauty na orbicie i osiągnięcie bezpiecznej przestrzeni kosmicznej trwającej dłużej niż 24 godziny. Alan Shepard, Gus Grissom, John Glenn, Scott Carpenter, Wally Schirra, Gordon Cooper i Deke Slayton byli siedmioma astronautami wybranymi do programu, ale Deke Slayton został uziemiony z powodów medycznych.
Każda misja Merkurego miała określony znak wywoławczy kończący się numerem siedem, aby uczcić pamięć siedmiu astronautów i siedmiu planowanych misji. Freedom 7 i Liberty Bell 7 to pierwsze dwie misje, dla których Shepard i Grissom wykonali podorbitalne ścieżki, by przetestować sprzęt. John Glenn wziął przyjaźń 7 na orbitę przez prawie pięć godzin, a Scott Carpenter obserwował ją w Aurorze 7. Sigma 7 Wally'ego Schirry pozostała na orbicie przez ponad dziewięć godzin, a Wiara Gordona Coopera 7 była pierwszym w Ameryce lotem kosmicznym trwającym dłużej niż 24 godziny. < /p>
Projekt Mercury doprowadził bezpośrednio do projektu Gemini, który wykorzystał dwumiejscową kapsułę do przetestowania długoterminowych misji kosmicznych, a także działań pozaprzestrzennych i technik dokowania, które byłyby konieczne, aby dotrzeć do Księżyca. Podczas gdy Stany Zjednoczone spędziły dużo Project Gemini w tyle za Rosjanami w wyścigu kosmicznym, NASA ruszyła naprzód i ostatecznie wylądowała pierwszego człowieka na Księżycu.
