Słynni artyści akwareli to Albrecht Durer, Peter Paul Rubens, Van Dyck, Thomas Gainsborough i Eugene Delacroix. Najstarsze znane zastosowanie akwareli występuje w malowidłach naskalnych.
Europejscy mnisi malowali akwarele w średniowieczu, aby udekorować książki przeznaczone na chrześcijańskie nabożeństwo, zwane iluminowanymi manuskryptami. W epoce renesansu w Niemczech akwarele zilustrowały naukę botaniczną i przyrodniczą i osiągnęły akceptację jako forma sztuki dzięki szczegółowym obrazom Dürera. Hans Bol założył pierwszą akwarelową szkołę w tym czasie.
Thomas Girtin, Paul Sandby i Joseph Mallord William Turner utworzyli w XVIII wieku akwarelę jako uznaną pożywkę w Anglii. Był powszechnie używany do przedstawiania terenów i formacji geologicznych inżynierom, twórcom map i ekspedycjom w celu udokumentowania nowych odkryć.
Akwarela zyskała popularność w Stanach Zjednoczonych w XIX wieku. John James Audubon, artysta znany ze swoich wizerunków ptaków, namalowany w tym medium, podobnie jak John Singer Sargent, Winslow Homer i Thomas Eakins w XIX wieku.
Znani artyści XX wieku to Wassily Kandinsky, Emil Nolde i Paul Klee. W Ameryce obraz Edwarda Hoppera "Latarnia morska i budynki, głowa Portland" to akwarela, którą namalował w 1927 roku w Cape Elizabeth w stanie Maine. Abstrakcyjne dzieła Johna Marina są przeważnie w akwareli.
